Hoe meet je de gigantisch grote lichtsnelheid? Sinds de 17e-eeuw was door sterrenkundige observaties bekend dat deze ongeveer 300.000 kilometer/seconde moest bedragen. In 1850 presenteerde Foucault (1819-1868) een methode die voor het eerst een echte precisiemeting mogelijk maakte. Deze snel roterende spiegel, aangedreven door perslucht, vormt daar de sleutel van. Het rotatiecentrum wordt precies in het centrum van een cirkelvormige tweede spiegel geplaatst, die op grote afstand staat. Een lichtstraal die van de eerste spiegel naar de tweede beweegt, keert via dezelfde weg terug. In de tussentijd is de eerste spiegel iets gedraaid, waardoor hier een geringe verschuiving optreedt tussen de invallende en terugkerende lichtstraal. Als verschuiving, spiegelafstand en rotatiesnelheid bekend zijn, dan valt de lichtsnelheid te berekenen.