Bernard Siegfried Albinus (1697-1770) publiceerde in 1747 zijn 'Tabulae Sceleti et Musculorum Corporis Humani', de meest ambitieuze anatomische atlas van de achttiende eeuw. De atlas is geïllustreerd door de tekenaar en graveur Jan Wandelaar (1690-1759). Zowel de skelet- als de spiermannen behelsden afbeeldingen te zijn van de 'homo perfectus'. Of wel: de ideale mens. Albinus koos daarvoor het skelet van een jonge man die kracht en vitaliteit uitstraalde. In de tekening zijn de benen verhoudingsgewijs te lang. Ook andere "oneffenheden' werkte Albinus weg. Vervolgens werd het skelet met behulp van een raamwerk dat verdeeld was in vierkantjes exact op papier gezet. Toen zijn biograaf Punt in 1979 het lichaam van Albinus in de Pieterskerk te Leiden opgroef, ontdekte hij dat de lengte van het skelet 167 centimeter was; deze kwam overeen met de lengte die Albinus gebruikte voor zijn anatomische studies -de ideale mens was niemand minder dan Albinus zelf!
Staan de skeletten en spiermannen van de anatoom Vesalius vaak op een natuurlijke wijze in een landschap, de achtergronden bij Albinus zijn soms wel erg vreemd. Zo ligt de combinatie van engel-skelet nog wel voor de hand. Minder gewoon is de combinatie met een heuse neushoorn. Deze stond volgens de leer van de vier temperamenten voor de melancholie. De neushoorn op de afbeelding heet Clara. Zij reisde als attractie door Europa. Wandelaar kreeg in Amsterdam de gelegenheid om de neushoorn te tekenen.
Albinus, Bernhard Siegfried (1697-1770)
Tabulae sceleti et musculorum corporis humani.