Deze nagenoeg gelijke auroraflessen, werden zoals als de naam al doet vermoeden, gebruikt om het verschijnsel van het noorderlicht, de aurora borealis, te bestuderen. Het feit dat een elektrische ontlading in een luchtarm gezogen buis een lichtgloed veroorzaakt, werd eind 17de eeuw ontdekt door Jean Picard. Deze lichtgloed leek sterk op het noorderlicht, waardoor veel wetenschappers in de elektriciteit een verklaring zochten voor dit verschijnsel. Ook de eerste directeur van Teylers Museum, Martinus van Marum, onderzocht deze lichtverschijnselen en raakte ervan overtuigd dat het noorderlicht ontstond door een elektrische ontlading in het luchtledige. De onderste helft van de flessen is bekleed met tinfolie dat geaard kan worden door de fles in de hand te nemen. Vanuit de knop bovenop loopt een elektrode in de vorm van een staaf tot midden in de flessen. Zodra de knop wordt verbonden met een elektriseermachine verschijnen tussen de elektrode en de glaswand banden van licht.