De akoestiek, of geluidsleer, was een vakgebied dat pas in het midden van de 19e-eeuw tot wasdom kwam. Dit apparaat, bedacht in 1857 door de Duitser Schaffgotsch uit Berlijn, behoort tot de eerste van een grote groep akoestische instrumenten die in de tweede helft van de 19e-eeuw door Teylers Museum is aangeschaft. Het apparaat is precies volgens de aanwijzingen in de originele publicatie gekopieerd door de Haarlemse firma Logeman & Funckler. De werking is eenvoudig: lucht die door een gasvlam in trilling is gebracht, wordt door een nauwe buis geleid. Hierdoor gaat de lucht in de buis resoneren, waardoor een toon wordt voortgebracht die afhangt van de maten van de buis. Kortom, de vlam gaat ‘zingen’.
