Bij muziekinstrumenten speelt resonantie van geluid een cruciale rol. Welke tonen worden versterkt en welke niet? Om dit fenomeen te demonstreren, maar ook om te laten zien hoe nauw dit soms luistert, is dit instrument gemaakt. Op een mahoniehouten onderstel staat een messing bel, recht tegenover een cylindervormige ‘resonator’, eigenlijk dus een klankkast. De afstand van de resonator tot de bel kan worden ingesteld, maar ook het volume van de resonator. Alleen wanneer beide grootheden precies zijn ingesteld, klinkt de bel op zijn hardst. Het apparaat is gemaakt door Willem Martinus Logeman (1821-1894), die vanaf 1843 in Haarlem als instrumentmaker werkte en die veel voor Teylers Museum heeft gewerkt. In 1860 werd hij docent aan een middelbare school.