Hoe laat je de zon stilstaan? Dat vroegen natuurkundigen zich af die in de achttiende eeuw (waarin elektrisch licht nog niet bestond) afhankelijk waren van zonlicht voor optische proeven of de belichting van preparaten onder een microscoop (Zie ook de zonnemicroscoop 1229). Het was storend dat het invallende zonlicht in een kamer onder invloed van de beweging van de zon langs de hemel voortdurend van richting en hoek veranderde. Om dit probleem op te lossen, ontwikkelde de Leidse professor Willem Jacob ’s Gravesande de heliostaat of ‘zonnestilstaander’. Via een spiegel die de hele dag door een uurwerk wordt bijgesteld, wordt het zonlicht steeds naar dezelfde plek weerkaatst. Met deze langdurig stilstaande lichtbundel konden experimenten ongestoord worden uitgevoerd.