Het vastleggen van de sfeer van een bepaald landschap, daar draaide het voor Weissenbruch om de in schilderkunst. En omdat hij daar zo goed in slaagde, was hij één van de belangrijkste schilders van de Haagse School, ofwel het Hollandse impressionisme.

Juist wanneer het ging donderen en regenen trok de schilder er op uit, om zodra het droog werd in tekeningen vast te leggen wat hij zag. Terug in zijn atelier werkte hij alles uit in schilderijen. Altijd was hij tegelijkertijd met meerdere doeken bezig. Naar eigen zeggen kwamen kleur en toon hem dan vanzelf weer in herinnering. Maar helemaal zonder inspanning ging dit blijkbaar niet, getuige een opmerking die Weissenbruch eens in zijn atelier maakte: "Schilderij of waterverftekening, ze zijn alle patiënt van me. Ik ben hier de dokter, die zijn morgenvisite brengt. Ik voel ze allen den pols. Tegen de een zeg ik: wacht ik zal voor jou een zalfje maken, daar je helemaal van opknapt. Tegen den ander: vrind, jij hebt lucht noodig en nóg meer licht."