Mijn Vriendschap met Teylers Museum

De bijzondere band die ik heb met Teylers Museum begon al op jonge leeftijd. Als een geboren en getogen Haarlemmer werd ik door mijn ouders vaak meegenomen naar het museum. Vandaar dat ik veel jeugdherinneringen aan Teylers Museum heb.

Ik verzamelde al jong mineralen, daar was ik heel enthousiast over. Dus je kunt je wel voorstellen wat een gelukzalig moment het voor mij was toen ik voor het eerst over de rand van de vitrines in de ovale zaal kon kijken. (Volgens mij bestonden die fantastische krukjes nog niet toen ik jong was)

Mijn moeder is nog steeds mijn meest favoriete persoon om mee te nemen naar Teylers museum. Tijdens de proefdagen waarbij het museum als onderdeel van een Pilot even open mocht, zijn we meteen gegaan. Mijn moeder had net haar vaccinatie gehad, dit was het eerste wat we weer samen deden na die lange periode. Ik raak nog ontroerd als ik denk aan hoe mooi het was om weer met haar door Teylers Museum te lopen.

Als we samen in het museum zijn, dan gaan we op de bank in de Tweede Schilderijenzaal zitten, voor De Tuin of een van de andere schilderijen die daar hangen, daar kunnen we dan heel gelukkig zitten met z’n tweeën.

De Tuin is ook wel het object waar ik altijd even langs moet lopen als ik in het museum ben. En ook een plek waar je bij wijze van spreken in je eentje kan gaan zitten mediteren. Het schilderij is pas sinds 2012 onderdeel van de collectie, maar voor mijn gevoel hing het er altijd al.

Naast mijn moeder zijn eigenlijk alle mensen die voor het eerst in het museum komen ook mijn favoriete bezoekers, soms kidnap ik ze zelfs als ik ze tegenkom in het museum. Vaak herken je ze meteen, omdat ze een beetje verdwaald om zich heen aan het kijken zijn.

Ik kan het dan meestal niet laten om ze aan te spreken, vooral niet als ze kinderen hebben. Dan vraag ik, ‘wil je het topje van de Mont Blanc zien’, of ‘wil je leugenstenen bekijken?!’ Dan zie ik uit mijn ooghoek mijn echtgenoot al zuchten..

In mijn hart ben ik natuurlijk al sinds mijn tweede levensjaar vriend van Teylers Museum. Ik ben later bewust lid geworden van de Lorentz Kring. Dit zie ik als een wederzijdse verantwoordelijkheid om mee te denken, die inhoudelijke component spreekt mij erg aan.

Vriendschap met Teylers Museum zou ik iedereen van harte aanraden, als vriend voelt naar het museum gaan een beetje als thuiskomen. Het is natuurlijk ook hartstikke leuk dat je uitgenodigd wordt voor allerlei speciale dingen. Maar het belangrijkste is voor mij het gevoel van betrokkenheid. Je bent echt onderdeel van de familie, dat klinkt een beetje flauw misschien maar dat is wel hoe het voelt.

Deze blog werd op 17 juni 2021 geschreven door Vriend van Teylers Museum Marian De Kleermaecker.

Marian heeft gekozen voor lidmaatschap aan onze Lorentz Kring. Wil je ook Vriend worden van Teylers Museum? Kijk dan hier voor alle mogelijkheden. We verwelkomen je graag en helpen je graag bij de keuze voor een passende Vriendschap.