Harmonograaf voor Lissajousfiguren

De Franse onderzoeker Jules Antoine Lissajous (1822-1880) ontwikkelde in 1855 een methode om geluidstrillingen zichtbaar te maken met behulp van licht. Dat deed hij door een lichtstraal achtereenvolgens te laten weerkaatsen op twee loodrecht ten opzichte van elkaar staande, trillende spiegels. Als zulke spiegels in bepaalde harmonische verhoudingen trillen, ontstaat op het projectievlak een zogenoemde ‘Lissajousfiguur’. In 1874 bedachten S.C. Tisley en zijn compagnon Spiller een methode om deze figuren ook grafisch vast te leggen. Bij hun ‘Harmonograaf’ is een schrijfstift gekoppeld aan beide trillende spiegels. Al naar gelang de slingertijden en de beginmomenten van de slingerbewegingen (de fase) ontstaan er verschillende figuren van Lissajous. In roet getekende krommen kunnen met een projector op een scherm worden afgebeeld.