De Franse onderzoeker Jules Antoine Lissajous (1822-1880) ontwikkelde in 1855 een methode om geluidstrillingen zichtbaar te maken met behulp van licht. Dat deed hij door een lichtstraal achtereenvolgens te laten weerkaatsen op twee loodrecht ten opzichte van elkaar staande trillende spiegels, die hij op stemvorken had gemonteerd. Wanneer deze spiegels in bepaalde harmonische verhoudingen trillen (bijvoorbeeld 1:2 of 4:3), ontstaat op het projectievlak een zogenaamde ‘Lissajousfiguur’. Hierdoor kan de verhouding tussen twee geluidsfrequenties worden geïnterpreteerd. Bij geringe verschillen van de exacte verhoudingen zal er een langzaam verschuivend beeld ontstaan. Deze set stemvorken is vergelijkbaar met de oorspronkelijke, door Lissajous gebruikte apparatuur. Ze zijn gemaakt door de Franse firma Lerebours en Secretan te Parijs.
In 1855 the French researcher Jules Antoine Lissajous (1822-1880) developed a method to make sound vibrations visible by means of light. He did this by making a light ray reflect subsequently on two perpendicular, vibrating mirrors, which he had mounted on tuning forks. When these mirrors vibrate in certain harmonic proportions (for example 1:2 or 4:3), a so-called ‘Lissajous figure’ is formed on the projection plane. Thus the ratio of two audio frequencies can be interpreted. A slowly moving image will be formed when the difference of the exact ratios is small. This set of tuning fork is similar to the ones originally used by Lissajous. They are made by the French firm of Lerebours and Secretan in Paris.