De Wolfhezerheide bij Oosterbeek was voor Bilders een geliefd oord om te schilderen. Hij hield van de eeuwenoude eiken die langs de beek groeiden en die hij zelf Wodanseiken noemde. Bilders wordt beschouwd als één van de voorlopers van de Haagse School. Zijn werk is gegrondvest in de Romantiek, maar onder invloed van de Franse School van Barbizon ging hij met een steeds lossere penseelvoering schilderen. Vanaf 1842 kwam Bilders regelmatig in het Veluwse dorp. Hij werd er de centrale figuur van de zogenaamde Oosterbeekse school. Bilders was van grote invloed op de jongere generatie schilders die zich bij hem voegden om naar de natuur te tekenen en te schilderen: een 'Nederlands Barbizon'. De schilder identificeerde zich zo sterk met deze streek, dat hij nieuw gearriveerde kunstenaars in processie naar de beek voerde, om ze onder de Wodanseiken te 'dopen'.