Een vioolsnaar trilt te snel om gezien te worden door het menselijk oog. Met de ‘vibratiemicroscoop’, bedacht door de Franse fysicus Jules Antoine Lissajous, ondernam Hermann von Helmholtz één van de eerste pogingen om te begrijpen wat er gebeurt wanneer een vioolsnaar door een strijkstok wordt aangestreken. Het apparaat is een elementaire versie van wat we nu de ‘oscilloscoop’ noemen. De objectieflens van de microscoop is bevestigd op een van de uiteinden van een elektrisch aangedreven stemvork. Parallel aan de stemvork wordt voor deze lens een vioolsnaar gespannen. Trilt de snaar even snel als de stemvork, dan wordt de draad als stilstaand waargenomen. Een klein verschil in trillingstijd levert een langzaam bewegend beeld. Dit experiment leverde Helmholtz de gegevens voor een wiskundige beschrijving van de snaarbeweging.