Over het huis

In het woonhuis van Pieter Teyler (het witte pand op de foto boven) werd Teylers Stichting opgericht. In zijn testament liet hij opnemen dat het onverkocht moest blijven en dat het door een kunstenaar beheerd zou moeten worden.

De eigenaar vóór Pieter Teyler was Van der Marck die in 1715 het verfijnde stucwerk in de gangen en stijlkamers liet aan aanbrengen door de Italiaan Giovanni Batista Luraghi uit Como. 

Het pand van Damstraat 21 was in de 17de eeuw een trapgevel. Later kreeg het een rechte lijst en werden de huidige Bentheimer zandstenen tegen de voorkant aangezet. Bij de bouw van de Ovale Zaal rond 1784 werd het huis gedeeltelijk aangepast. De Grote Zaal (eerder Grote Herenkamer genoemd) werd de vergader- en ontvangstplek van Directeuren van Teylers Stichting, in de Kleine Zaal (eerder Kleine Herenkamer genoemd) kwamen de genootschappen bijeen. 

Pieter Teylers Huis is altijd onlosmakelijk verbonden geweest met het museum. Kasteleinen / beheerders en directeuren bewoonden het pand. Ook heeft het dienst gedaan als kantoorruimte en kon men in de verschillende kamers vergaderen.

Enkele ruimtes van het huis behoren tot de best bewaarde historische interieurs van Nederland. Oude bouwkundige elementen die elders vaak al lang verdwenen zijn, zijn hier dikwijls behouden. Vanwege de grote historische en culturele waarde van het gebouw is het huis grondig gerestaureerd en is Pieter Teylers Huis tegenwoordig geopend voor publiek. Het Lorentz Lab, de werkruimte van Nobelprijswinnaar Hendrik Antoon Lorentz, maakt onderdeel uit van het huis en werd in 2017 als eerste geopend.